جزایر راهبردی ایرانی تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی به دلیل موقعیت ژئواستراتژیک و حساسیت سیاسی و ژئوپلیتیکی آنها، تا کنون کاربری نظامی و امنیتی بر آن تعریف شده است. منتها رویکرد امنیتی سازی این جزایر تا کنون نتوانسته است چالش ژئوپلیتیکی و تعدی امارات متحده عربی نسبت به جزایر سه گانه ایرانی را حل کند. هدف این مقاله مطالعه و ارائه راهبرد و راهکار مناسب برای غیرامنیتی کردن و توسعه جزایر سه گانه ایرانی در جهت خنثی سازی و بی اثر کردن ادعاهای امارات متحده عربی است. نتایج تحقیق نشان میدهد توسعه جزایر سه گانه ایرانی از طریق راهبرد توسعه صنعت گردشگری دریایی و جزیرهای، راهکاری مناسب برای غیرامنیتی کردن و رونق اقتصادی و تثبیت حاکمیت ایران است. بنابراین، گردشگری باید پیشران توسعه جزایر سه گانه قرار گیرد. توسعه صنعت گردشگری دریایی و جزیرهای در جزایر سه گانه نه تنها موجب توسعه این جزایر و تأمین منافع اقتصادی ایران میگردد بلکه چالشهای ژئوپلیتیکی و ادعاهای واهی امارات متحده عربی را بیاثر خواهد کرد.